Έχουν περάσει μόλις τέσσερα χρόνια από την νύχτα που στα Εξάρχεια ο 16χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος έπεσε νεκρός από τις σφαίρες αστυνομικού, πυροδοτώντας ένα πρωτοφανές αυθόρμητο ξέσπασμα οργής στην ελληνική νεολαία. Η κοινωνική έκρηξη κράτησε 15 μέρες και έκανε αίσθηση σε ολόκληρο τον κόσμο.
Αρχικά τα ΜΜΕ αναμασούσαν τους άθλιους ισχυρισμούς της Αστυνομίας ότι οι αστυνομικοί δέχτηκαν επίθεση από "30 νεαρούς με μολότωφ και καδρόνια" και πως ο πυροβολισμός ήταν "πράξη αυτοάμυνας". Όμως βίντεο και αυτόπτες μάρτυρες αποκάλυψαν την εν ψυχρώ δολοφονία.
Στην συνέχεια έντεχνα προσπάθησαν να γιγαντώσουν τα φοβικά και συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας, καθώς τα κανάλια έδειχναν συνεχώς εικόνες με πυρπολημένα και λεηλατημένα καταστήματα, κρύβοντας το γεγονός οτι η πραγματι-κότητα της λεηλασίας είχε να κάνει με τα πολυκαταστήματα που "στέγνωσαν" τον τζίρο των περιφερειακών καταστημάτων και με την κρίση που είχε αρχίσει και που "στέγνωνε" τις οικονομίες των οικογενειών.
Πορείες πρωτοφανούς έντασης και αυθόρμητων συγκρούσεων γίνονται σε όλη την Ελλάδα. Στη Θεσσαλονίκη η Αστυνομία πυροβολεί με πλαστικές σφαίρες τους φοιτητές μέσα στο Πανεπιστήμιο. Τα επεισόδια παίρνουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Σε δεκάδες πόλεις οι διαδηλωτές προχωρούν σε καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, στήνουν οδοφράγματα στους δρόμους και συγκρούονται με τις αστυνομικές δυνάμεις. Πολιτικές δυνάμεις (Πάγκαλος , Καρατζαφέρης κ.α.) και ιδιωτικά κανάλια καλούν την κυβέρνηση να κατεβάσει τα τανκς.
Όταν ο Δεκέμβρης πέρασε στη Ιστορία δεν άφησε πίσω του μόνο ερωτηματικά , άφησε και απαντήσεις. Το πρώτο ζητούμενο, η κρατική καταστολή, έμεινε βαθιά στιγματισμένη στη λαϊκή συνείδηση. Ο δολοφόνος αστυνομικός αναγκάσθηκε να απολογηθεί στην κοινωνία και πλήρωσε για την πράξη του. Ο διεθνής αντίκτυπος ήταν τεράστιος, τόσος ώστε να αναγκασθεί ο Γάλλος πρόεδρος Σαρκοζί να αποσύρει νομοσχέδιο για την παιδεία που αποδοκίμαζε η Γαλλική νεολαία.
Ο Δεκέμβρης του 2008 ήταν μία κοινωνική εξέγερση, ένα πρώτο επεισόδιο της κρίσης που ήδη είχε κάνει την παρουσία της στην Ελλάδα, ήδη είχαν φτάσει τα ωστικά κύματα της κατάρρευσης της Lehman Brothers στην Αμερική. Η ανεργία στην Ελλάδα στους νέους 15-24 ετών ήταν (από τότε) ανάμεσα στις υψηλότερες στην Ευρώπη ενώ ταυτόχρονα όσοι είχαν δουλειά αυτή ήταν επισφαλής και κακοπληρωμένη.
Πριν από τέσσερα χρόνια οι νέοι είχαν αρχίσει να υποψιάζονται οτι θα ζήσουν χειρότερα από ότι οι γονείς τους. Σήμερα η υποψία έχει γίνει οδυνηρή πραγματικότητα, το απλώς χειρότερα, έχει γίνει πολύ ή και αφάνταστα χειρότερα.
Ο Δεκέμβρης ήταν και τότε αλλά πολύ περισσότερο τώρα μία απαίτηση για Δημοκρατία. Κρίση και λιτότητα από την μία μεριά και αστυνομική καταστολή με περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών από την άλλη είναι πράγματα αλληλένδετα, δε μπορείς να αρπάξεις το ψωμί από το τραπέζι κάποιου και αυτός να μην αντιδράσει.
Τότε ο καταλύτης της έκρηξης ήταν η δολοφονία ενός 16χρονου παιδιού. Σήμερα η κυβέρνηση με πρόσχημα το χρέος και αιτία τη συστημική κρίση στήνει στο εκτελεστικό απόσπασμα της ανεργίας και της φτώχειας τουλάχιστον μία ολόκληρη γενιά.
Οι νέοι Δεκέμβρηδες είναι αναπόφευκτοι.
Όλες και όλοι να συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις για τα 4 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη.
Αρχικά τα ΜΜΕ αναμασούσαν τους άθλιους ισχυρισμούς της Αστυνομίας ότι οι αστυνομικοί δέχτηκαν επίθεση από "30 νεαρούς με μολότωφ και καδρόνια" και πως ο πυροβολισμός ήταν "πράξη αυτοάμυνας". Όμως βίντεο και αυτόπτες μάρτυρες αποκάλυψαν την εν ψυχρώ δολοφονία.
Στην συνέχεια έντεχνα προσπάθησαν να γιγαντώσουν τα φοβικά και συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας, καθώς τα κανάλια έδειχναν συνεχώς εικόνες με πυρπολημένα και λεηλατημένα καταστήματα, κρύβοντας το γεγονός οτι η πραγματι-κότητα της λεηλασίας είχε να κάνει με τα πολυκαταστήματα που "στέγνωσαν" τον τζίρο των περιφερειακών καταστημάτων και με την κρίση που είχε αρχίσει και που "στέγνωνε" τις οικονομίες των οικογενειών.
Πορείες πρωτοφανούς έντασης και αυθόρμητων συγκρούσεων γίνονται σε όλη την Ελλάδα. Στη Θεσσαλονίκη η Αστυνομία πυροβολεί με πλαστικές σφαίρες τους φοιτητές μέσα στο Πανεπιστήμιο. Τα επεισόδια παίρνουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Σε δεκάδες πόλεις οι διαδηλωτές προχωρούν σε καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, στήνουν οδοφράγματα στους δρόμους και συγκρούονται με τις αστυνομικές δυνάμεις. Πολιτικές δυνάμεις (Πάγκαλος , Καρατζαφέρης κ.α.) και ιδιωτικά κανάλια καλούν την κυβέρνηση να κατεβάσει τα τανκς.
Όταν ο Δεκέμβρης πέρασε στη Ιστορία δεν άφησε πίσω του μόνο ερωτηματικά , άφησε και απαντήσεις. Το πρώτο ζητούμενο, η κρατική καταστολή, έμεινε βαθιά στιγματισμένη στη λαϊκή συνείδηση. Ο δολοφόνος αστυνομικός αναγκάσθηκε να απολογηθεί στην κοινωνία και πλήρωσε για την πράξη του. Ο διεθνής αντίκτυπος ήταν τεράστιος, τόσος ώστε να αναγκασθεί ο Γάλλος πρόεδρος Σαρκοζί να αποσύρει νομοσχέδιο για την παιδεία που αποδοκίμαζε η Γαλλική νεολαία.
Ο Δεκέμβρης του 2008 ήταν μία κοινωνική εξέγερση, ένα πρώτο επεισόδιο της κρίσης που ήδη είχε κάνει την παρουσία της στην Ελλάδα, ήδη είχαν φτάσει τα ωστικά κύματα της κατάρρευσης της Lehman Brothers στην Αμερική. Η ανεργία στην Ελλάδα στους νέους 15-24 ετών ήταν (από τότε) ανάμεσα στις υψηλότερες στην Ευρώπη ενώ ταυτόχρονα όσοι είχαν δουλειά αυτή ήταν επισφαλής και κακοπληρωμένη.
Πριν από τέσσερα χρόνια οι νέοι είχαν αρχίσει να υποψιάζονται οτι θα ζήσουν χειρότερα από ότι οι γονείς τους. Σήμερα η υποψία έχει γίνει οδυνηρή πραγματικότητα, το απλώς χειρότερα, έχει γίνει πολύ ή και αφάνταστα χειρότερα.
Ο Δεκέμβρης ήταν και τότε αλλά πολύ περισσότερο τώρα μία απαίτηση για Δημοκρατία. Κρίση και λιτότητα από την μία μεριά και αστυνομική καταστολή με περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών από την άλλη είναι πράγματα αλληλένδετα, δε μπορείς να αρπάξεις το ψωμί από το τραπέζι κάποιου και αυτός να μην αντιδράσει.
Τότε ο καταλύτης της έκρηξης ήταν η δολοφονία ενός 16χρονου παιδιού. Σήμερα η κυβέρνηση με πρόσχημα το χρέος και αιτία τη συστημική κρίση στήνει στο εκτελεστικό απόσπασμα της ανεργίας και της φτώχειας τουλάχιστον μία ολόκληρη γενιά.
Οι νέοι Δεκέμβρηδες είναι αναπόφευκτοι.
Όλες και όλοι να συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις για τα 4 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου